Μία γυναίκα γύρισε νωρίτερα από το συνηθισμένο σπίτι και βρήκε τον άντρα της στο κρεβάτι με μία πολύ όμορφη γυναίκα. “ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΑΠΑΙΣΙΟ ΚΑΘΙΚΙ!”, του φωνάζει κλαίγοντας. “Πώς τόλμησες να το κάνεις αυτό σε εμένα, τη μητέρα των παιδιών σου που δε σε έχει απατήσει ποτέ; Θέλω διαζύγιο ΤΩΡΑ!”.
Ο άντρας της απαντάει ήρεμα “Χαλάρωσε, αγάπη μου, θα σου εξηγήσω τι συνέβη”. “
Εξήγησέ μου τότε”, απαντάει η γυναίκα με δάκρυα στα μάτια, “αλλά θα είναι οι τελευταίες λέξεις που μου έχεις πει”.
Ο άντρας, τότε, της λέει “Λοιπόν, όπως γύριζα σπίτι από τη δουλειά, αυτή η γυναίκα έκανε οτοστόπ. Ήταν τόσο στρεσαρισμένη και αβοήθητη που τη λυπήθηκα και της είπα να μπει στο αμάξι. Ήταν πολύ αδύνατη και ρακένδυτη, και μου είπε ότι δεν είχε φάει εδώ και τρεις μέρες. Από λύπηση, την έφερα σπίτι και της ζέστανα την πίτσα που έφτιαξα για εσένα χθες και δεν έφαγες γιατί φοβάσαι μην παχύνεις. Η καημένη, την έκανε μια χαψιά. Ήταν πολύ βρώμικη και της είπα να κάνει ένα μπάνιο. Όσο πλενόταν, παρατήρησα ότι τα ρούχα της ήταν σε άθλια κατάσταση, οπότε της έδωσα ένα από τα παντελόνια που έχεις να φορέσεις χρόνια επειδή σου είναι στενά. Της έδωσα και τα εσώρουχα που σου είχα πάρει για δώρο επετείου αλλά δε φοράς επειδή λες ότι είμαι κακόγουστος. Μετά, της χάρισα τη μπλούζα που σου έκανε δώρο η αδερφή μου τα Χριστούγεννα και δε φοράς για να την εκνευρίσεις. Α, της χάρισα και εκείνες τις πανάκριβες μπότες που δε φοράς πια επειδή εκείνη η συνάδελφός σου έχει το ίδιο ζευγάρι”.
Ο άντρας σταματάει, παίρνει μια βαθιά ανάσα και συνεχίζει “Ήταν τόσο ευγνώμων που τη βοήθησα που, πηγαίνοντάς τη στην πόρτα, γύρισε το κεφάλι της και με δάκρυα στα μάτια με ρώτησε αν έχω τίποτα άλλο που δε χρησιμοποιεί η γυναίκα μου”.
