Ένας γυναικολόγος περιμένει την τελευταία του ασθενή, η οποία όπως φαίνεται δε θα φτάσει στην ώρα της.
Μετά από μια ώρα αναμονής, αποφασίζει να μην την περιμένει άλλο και να βάλει ένα ποτό να χαλαρώσει. Μόλις βολεύεται στη μεγάλη, δερμάτινη πολυθρόνα του και ξεκινά να διαβάζει την αγαπημένη του εφημερίδα, χτυπά το κουδούνι.
Είναι η ασθενής, που φτάνει στο ιατρείο κόκκινη από τη ντροπή της και απολογείται για την καθυστέρηση. “Κανένα πρόβλημα.” της απαντά ο γιατρός. “Κοίτα, είχα φτιάξει ένα τζιν τόνικ να πιω, όσο σε περίμενα. Εδώ που φτάσαμε, να σου βάλω ένα να χαλαρώσεις;” “Ναι, σας ευχαριστώ πολύ!”, απαντά η ασθενής. Της δίνει το ποτό, κάθεται δίπλα της και ξεκινούν να συζητούν.
Ξαφνικά, ακούγονται βήματα και τρίξιμο της πόρτας του ιατρείου.
Ο γιατρός γουρλώνει τα μάτια, σηκώνεται απότομα και λέει αγχωμένα: “Η γυναίκα μου! Γρήγορα, βγάλε τα ρούχα σου και άνοιξε τα πόδια σου, αλλιώς θα νομίζει ότι κάτι τρέχει μεταξύ μας!”
