Ο 90χρονος γείτονάς μου έχει Αλτσχάιμερ και κάθε πρωί που ξυπνάω, τον ακούω να χτυπάει πανικόβλητος την πόρτα μου και να με ρωτάει αν έχω δει τη γυναίκα του.
Έτσι, αναγκάζομαι να του υπενθυμίσω ότι η γυναίκα του έχει πεθάνει εδώ και 10 χρόνια.
Πραγματικά, θα μπορούσα να μετακομίσω, και μέχρι στιγμής είχα τόσες ευκαιρίες να ζήσω σε μία καλύτερη γειτονιά.
Αλλά η χαρά στο πρόσωπό του κάθε φορά που του λέω ότι η γυναίκα του πέθανε μου φτιάχνει τη μέρα και με κρατάει στη γειτονιά.
