Μια σύζυγος αποφασίζει να πάει τον σύζυγό της, Γιώργο, σε ένα στριπτιτζάδικο για τα γενέθλιά του.
Όταν φτάνουν στο κλαμπ, ο πορτιέρης λέει «Γεια, Γιώργο! Τι κάνεις?»
Η σύζυγός του νιώθει μπερδεμένη και τον ρωτάει αν έχει ξαναπάει σε αυτό το κλαμπ. «Α, όχι», λέει ο Γιώργος. «Είμαστε μαζί στην ομάδα μπόουλινγκ.»
Όταν κάθονται, μια σερβιτόρα ρωτά τον Γιώργο αν θα πάρει το συνηθισμένο και φέρνει μια Budweiser. Η σύζυγός του αρχίζει και αισθάνεται όλο και πιο άβολα και τον ρωτάει «Πώς ήξερε ότι πίνεις Budweiser;»
«Συμμετέχει και αυτή στο πρωτάθλημα μπόουλινγκ, αγάπη μου. Συνηθίζουμε να παίζουμε μαζί».
Στη συνέχεια, μια στρίπερ έρχεται στο τραπέζι τους, ρίχνει τα χέρια της γύρω από τον Γιώργο και λέει «Γεια σου Γιώργο. Θέλεις τον συνηθισμένο σου χορό στο τραπέζι, μεγάλε;»
Η γυναίκα του Γιώργου, έξαλλη πλέον, αρπάζει την τσάντα της και βγαίνει από το κλαμπ. Ο Γιώργος την ακολουθεί και την εντοπίζει να μπαίνει σε ένα ταξί. Πριν προλάβει να κλείσει την πόρτα, πηδάει δίπλα της. Προσπαθεί απεγνωσμένα να της εξηγήσει πώς η στρίπερ πρέπει να τον μπέρδεψε με κάποιον άλλο, αλλά η γυναίκα του δεν πιστεύει τίποτα πια και του ουρλιάζει με όλη της τη φωνή, στολίζοντάς τον με κοσμητικά επίθετα.
Ο ταξιτζής, τότε, γυρίζει το κεφάλι του και λέει: «Φαίνεται ότι διάλεξες ζόρικη απόψε, Γιώργο.»
